بیان مسئله
انسان به امید زنده است؛ اما عامل‌های مختلفی مانند رفاه اجتماعی، فراهم‌بودن زمینه‌ی رشد، داشتن اقتصاد و شغل مناسب و تأمین امنیت در یک جامعه، روی میزان امیدواری فرد نسبت به آینده‌اش تأثیر می‌گذارد.
امیدداشتن به عنوان حالت ذهنی مثبت و یک محرک، می‌تواند در مبارزه با مشکلات در زندگی عمل کند و به همین دلیل، ما در این پژوهش به بررسی میزان امیدواری جوانان نسبت به آیندیهی آنها پرداخته‌ایم. از این پژوهش، می‌توان دریافت که شماری از جوانان به دلیل‌های گوناگون، نسبت به آینده‌ی خود امیدوار و شماری هم نسبت به آن ناامیدند.
امیدواری جوانان نسبت به آینده، پیامدهای مختلف در زندگی فرد و در اجتماع دارد که در بالاترین سطح سبب پویایی و پیشرفت جامعه و در پایین‌ترین سطح آن، سبب توقف پیشرفت جامعه خواهد شد.
در نهایت، امید به آینده به عنوان یک منبع انگیزه و توانمندساز برای افراد می‌تواند نقش مهمی داشته باشد؛ اما نیاز به سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی برای بهبود شرایط زندگی و ایجاد فرصت‌های بیشتر برای جوانان دارد. با توجه به اهیمت امیدواری جوانان نسبت به آینده و نقش آن برای رفاه جامعه این پژوهش به دنبال میزان امیدواری جوانان نسبت به آینده‌ی شان است.
پیشینه‌ی پژوهش
تحول‌های سیاسی اخیر در افغانستان و ایجاد محدودیت‌های کاری و تحصیلی، زنان را بیشتر از مردان آسیب‌پذیر کرد. برکناری تعداد از مردان از نهادهای دولتی سبب ناامیدی جوانان شده و تعدادی دیگر با وجود محدودیت‌های وضع‌شده نسبت به آینده‌ی شان امیدوار هستند. بیشتر از ۶۷ درصد جمعیت افغانستان را جوانان تشکیل می‌دهند و آنان به آموزش، تحصیل و کار دسترسی درست ندارند.
در این پژوهش، جوانان از جمله زنان و مردان، به عنوان جامعه‌ی آماری انتخاب شده تا میزان امیدواری آنها نسبت به آینده‌ی شان بررسی شود.
تعدادی از رسانه‌ها پیش از تغییر نظام سیاسی درباره‌ی میزان امیدواری جوانان به آینده، پژوهش‌هایی انجام داده اند؛ اما در سه سال گذشته در اینباره پژوهشی انجام نشده است و به همین دلیل، مؤسسه‌ی رسانه‌ای سلام افغانستان (رادیو سلام‌وطندار) برای بررسی این موضوع با تفکیک جنسیتی آنان، یک نظرسنجی را در سراسر افغانستان راه‌اندازی و تحلیل کرده است.
پرسش‌های پژوهش
- چه تعدادی از جوانان به آینده خود امیدوارند؟
- دلیل امیدواری جوانان نسبت به آینده‌ی شان چیست؟
- دلیل ناامیدی جوانان نسبت به آینده‌ی شان چیست؟
هدف پژوهش
- بررسی میزان امیدواری جوانان نسبت به آینده‌ی شان.
- دریافت اهمیت امیدوار بودن در زندگی.
- شناسایی عامل‌هایی که در امیدواری یا ناامیدی جوانان نقش دارد.
زمان پژوهش
این پژوهش، در جریان سه ماه (از ۲ فوریه تا ۱۳ می) سال 2024 انجام شده است.
روش پژوهش
با توجه به کمی‌بودن این پژوهش، داده‌ها با توزیع پرسش‌نامه و با استفاده از گوگل‌داکیومنت تهیه و از طریق برنامه SPSS تحلیل و تجزیه شده است.
متغیرهای پژوهش
در این پژوهش سن شرکت کنندگان برررسی شده که ۱۱.۹ درصد پاسخ‌دهندگان میان ۱۵ تا ۲۰، ۵۳.۹ درصد میان ۲۰ تا ۲۵ و ۳۴.۲ درصد میان ۲۵ تا ۳۰ سال دارند.
۲۰.۱ درصد پاسخ‌دهندگان این پژوهش بی‌سواد. ۹.۶ درصد پاسخ‌دهندگان که ۲۱ نفر را شامل می‌شود؛ دانش‌آموز. ۲۹.۷ درصد که ۸۶ نفر را شامل می‌شود دانشجو. ۴۰.۶ درصد که ۶۴ نفر را شامل می‌شود؛ کارشناس هستند.
۵۸.۸ درصد شرکت‌کنندگان این پژوهش مجرد. ۳۸.۸ درصد متأهل و ۲.۴ درصد دیگر نامزد هستند.
نظر به شرایط موجود در افغانستان، میزان امیدواری جوانان به آینده‌ی شان ۶۰.۳ درصد امیدوار و ۳۹.۷ درصد پاسخ‌دهندگان که ۸۷ نفر را شامل می‌شود؛ نسبت به آینده‌ی شان ناامید هستند.
۶۴.۲ درصد پاسخ‌دهندگان نسبت به آینده‌ی شان بسیار کم امید دارند، ۲۵.۸ درصد که ۳۴ نفر را شامل می‌شود به آینده‌ی شان زیاد امید دارند و در این میان، ۱۰ درصد پاسخ‌دهندگان که ۱۳ نفر را شامل می‌شود نسبت به آینده‌ی خود بسیار کم امید دارند.
دلیل امیدواری بیشتر جوانان؛ رفاه اجتماعی، فراهم‌بودن زمینه‌ی رشد، اقتصاد خوب و تأمین بودن امنیت عنوان شده است که ۳۰.۱ درصد پاسخ‌دهندگان را شامل می‌شود. ۲۵ درصد پاسخ‌دهندگان که ۳۳ نفر را شامل می‌شود؛ تأمین‌بودن امنیت را عامل امیدواری خود نسبت به آینده می‌دانند. در این میان، ۲۷ درصد که ۳۵ نفر را شامل می‌شود؛ اقتصاد خوب و ۱۷ درصد که ۲۴ نفر را تشکیل می‌دهند، رفاه اجتماعی و زمینه‌ی رشد را عامل امیدواری خود می‌دانند.
۳۴.۵ درصد پاسخ‌دهندگان که ۳۱ نفر را شامل می‌شود؛ نسبت به زندگی خود بسیار کم، ۲۱.۲ درصد که ۱۸ نفر را شامل می‌شود نسبت به زندگیشان کم، ۲۷.۱ درصد که ۲۳ نفر را شامل می‌شود نسبت به زندگیشان زیاد و ۱۵ تن که ۱۷.۲ درصد را تشکیل می‌دهند نسبت به زندگیشان بسیار زیاد ناامید هستند.
۳۲ درصد پاسخ‌دهندگان که ۲۸ نفر را شامل می‌شود دلیل ناامیدی خود را بی‌ثباتی اجتماعی، مشکلات خانوادگی، محدودیت‌های وضع‌شده بر زنان و نبود زمینه‌ی رشد می‌دانند. ۲۸.۷ درصد پاسخ‌دهندگان که ۲۵ نفر را شامل می‌شود، محدویت‌های وضع‌شده بر زنان و نبود زمینه‌ی رشد را عامل ناامیدیشان دانسته اند؛ در حالی که تنها ۲۱ درصد که ۱۸ تن را شامل می‌شود مشکلات خانوادگی را عامل ناامیدیشان دانسته اند.
بیشتر جوانان که ۵۰ درصد پاسخ‌دهندگان را تشکیل می‌دهند، در موردهای چون شغل، تحصیل و اقتصاد نسبت به آیندیشان نگران هستند و ۲۱.۹ درصد دیگر در مورد تحصیل خود نگرانی دارند.
منبع: سلام وطندار
لینک:
https://swn.af/salam-watandar-survey-60-3-of-young-people-have-hope-for-their-future
نظر شما